Theater in het oude griekenland
Het theater in het oude Griekenland wordt gezien als het begin en de basis van de westerse theatergeschiedenis. In het oude Griekenland was theater een van de belangrijke zaken in het dagelijks leven. Het theater in het oude Griekenland was oorspronkelijk een ritueel in de cultus van Dionysos
Wedstrijden
Sinds ca. 500 v.Chr. werd ieder jaar door de Atheense overheid een toneelwedstrijd uitgeschreven waaraan iedereen mocht deelnemen. Alle deelnemende dichters moesten vooraf een tetralogie indienen: drie ernstige stukken, gevolgd door een satierstuk. Uit al de inzendingen selecteerde een overheidscommissie drie finalisten.
Alle bewaarde tragedies werden voor het eerst opgevoerd in Athene, het theater hier bood in de 5e eeuw plaats aan meer dan 15.000 toeschouwers. Pas in latere tijden werden de tragedies ook in andere steden opgevoerd.
Het theatergebouw
De oude Grieken kenden enkel openluchttheaters. Die openluchttheaters hadden een perfecte akoestiek, die op natuurlijke wijze verkregen werd door de theaters op akoestische plaatsen te bouwen, zoals een dal. Opbouw : zie terminologie
De acteurs
De acteurs waren uitsluitend mannen, zij speelden ook de vrouwenrollen . Acteren was een baan van aanzien, in tegenstelling tot theater bij de Romeinen.
De costumering bestond uit kleurrijke gewaden en maskers om de stem te versterken, maar waardoor geen mimiek mogelijk was.
Gewoonlijk waren er drie hoofdpersonages : de protagonist, de antagonist en de tritagonist. De protagonist is degene waar het om draait, de hoofdpersoon, degene met het probleem. De antagonist is de tegenspeler. Er bestaat een conflict tussen de personages dat vaak te maken heeft met de goden.
De drie acteurs spelen vaak meer dan een rol per stuk, er waren ook figurantenrollen
Opvoering
- metriek:
- de hoofdpersonages dialogeren met elkaar in jambische hexameters
- De tekst bestaat uit ingewikkelde verzen.
- formele structuur:
- de prólogos: gesproken gedeelte voordat het koor het theater betreedt
- de párodos:dit signaleert het begin van het spel
- epeisodion: het eerste gesproken gedeelte ( verzen)
- stasimon: het eerste lied , gezongen door het koor.
- Als laatste komt de exodus : de aftrede en climax van het stuk.